*
خداوند متعال در آیه ی70 سوره ی اسراء میفرماید: «وَ لَقَد کَرَّمنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلنَاهُم فی البَرِّ وَ البَحرِ وَ رَزَقنَاهُم مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلنَاهُم عَلی کَثیرٍ مِمَّن خَلَقنَا تَفضِیلاً» یعنی ما آدم را محترم و بزرگوار گردانیده و ایشان را در دریا و خشکی بر مرکبهای گوناگون حمل نموده ایم و از چیزهای پاکیزه و خوشمزه روزیشان داده ایم و از بسیاری از مخلوقات خود برتر و بزرگوارتر ساخته ایم. لذا با توجه به فرمایش پروردگار عالم، انسان با داشتن نیروی عقل، اراده و اختیار، نیروی گفتار و نوشتار و ... برترین مخلوق الهی محسوب شده و تمامی کائنات در اختیار ایشان قرار گرفته و مسخر شده است. لذا انسانها برخی حیوانات را رام کرده و بر روی آنها سوار میشود و برخی دیگر را نیز بار حمل کرده و برخی دیگر را نیز کشته و گوشتشان را مصرف مینماید. این به همان علتی است که خداوند متعال فرموده است یعنی کرامت و بزرگداشت مقام انسانی. به خاطر بودن همین مقام انسانی است که هیچگاه کشتن انسان و بهره بردن از اعضاء انسان مشروع نبوده و حرام گشته است. خداوند متعال بدون خلق انسانها و بدون بوجود آوردن این عالم نیز میداند که چه کسی خوب و شایسته بوده و چه کسی بد بوده و ناباب است. اما برای اینکه این علم خود را به مخلوقات آشکار کرده و حجت را برای انسانها تمام نماید این عالم و این انسانها را خلق کرده و بر پهنه ی این عالم و در دار دنیا حیاتی موقتی میدهد تا عالم و آدم شاهد اعمال این بنده گان بوده و در موقع حسابرسی در آخرت هیچگونه عذر و بهانه ای برای انکار اعمال خود نداشته باشد. اما اینکه انسانها دست به کشتار انسانهای دیگر زده و اعمال وحشیانه ای از خود صادر میکنند، اینکار هیچگاه مورد رضایت الهی نبوده و بهیچوجه آنرا نمیپسندد. اما چون اینگونه اعمال با کسب و اختیار بنده گان بوده است، خداوند متعال آنرا خلق کرده و به منصه ی ظهور میرساند. خداوند متعال در روز قیامت اینگونه بنده گان خود را بخاطر کسب اعمال نامشروع و حرامی که در دار دنیا انجام داده اند مورد مؤاخذه قرار داده و آنها را به سزای اعمال خود خواهد رسانید.