*
زکات نام یک وظیفه و عبادتی است که از طلا و جواهرات، وجوه نقد، مال التجارة، اشیاء و وسائلی که در معرض فروش هستند، و نیز از حیوانات اهلی و خانگی پرداخت میشود. دادن زکات اموال، برای کسیکه صاحب یک حد نصاب شرعی بوده و یک سال قمری نیز از آن سپری شده باشد، واجب میگردد. در دادن زکات موارد ذیل باید لحاظ شود:


1ـ مال و دارائی زکات دار، اموالی هستند که مازاد بر حاجت اصلی شخص است. لذا وسایل و چیزهائیکه در زندگی روزمره مورد استفاده قرار گرفته و قصد فروش آنها نیز وجود نداشته باشد جزو حاجات اصلی محسوب میشوند و هیچگونه زکاتی به آنها تعلق نمیگیرد. 2ـ در طلا، حد نصاب شرعی 20 مثقال و در نقره 140 مثقال است که در شرع مقدس اسلام دارا بودن این مقدار از طلا و نقره، غنی و تمول محسوب میشود. لذا از 20 مثقال طلا، نیم مثقال طلا و از 140 مثقال نقره 3.5 مثقال نقره به عنوان زکات واجب میگردد که میتوان خود آن یا قیمت آنرا به پول رایج کشور پرداخت کرد.


3ـ در وجوه نقد، حد نصاب شرعی غنی و پولدار بودن، از کمترین حد نصاب شرعی که همانا حد نصاب نقره است محسوب میشود. لذا برای شخصیکه به اندازه 140 مثقال نقره وجه نقد داشته باشد، از نظر شرع مقدس اسلام پولدار محسوب شده و دادن یک چهلم آن به عنوان زکات واجب میگردد. 4ـ در مورد احشام و حیوانات خانگی، چریدن آنها در بیرون از خانه و در مراتع در اکثر مدت سال شرط است. لذا به حیواناتیکه در اکثر مدت سال از خانه تغذیه میشوند، اگر چه تعداد آنان به هزاران رأس برسد، هیچگونه زکاتی تعلق نمیگیرد.


5ـ احشام خانگی، حیواناتی هستند که در شرع مقدس اسلام و در مذهب، حد نصاب معینی برای آن ذکر شده است، حیواناتی از قبیل شتر، گاو، گوسفند، بز. 6ـ حد نصاب شرعی در شتر، 5 نفر، در گاو 30 رأس، در گوسفند و بز 40 رأس میباشد که در کلیه این موارد، در کمتر از حد نصاب آن هیچگونه زکاتی واجب نمیگردد. 7ـ از محصولات کشاورزی و میوه جات و باغات، به علت وجوب عشر، زکات واجب نمیباشد. 8ـ از وسایل و اجناسی که در بالا هیچ نامی از آنها به میان نیامده است همچون تلویزیون و ضبط صوت، اجاق گاز، بخاری، موتور سیکلت، اتومبیل، اتو برقی، قوری، استکان و لیوان، ظروف آشپزخانه، تشک، بالش و پتو و به طور کلی چیزهاییکه داخل هیچیک از بندهای فوق نمیگردند، اگر آنها به نیت فروش و کسب تجارت خریداری شده باشند، زکات واجب بوده و اگر به نیت استفاده خریداری شده باشند و لو تعداد آنها زیاد باشد، هیچگونه زکاتی به آنها تعلق نمیگیرد.


در زکات و پرداخت آن، قبض یکی از مصارف زکات از جمله بی بضاعت، کم بضاعت، درمانده، بدهکار، و فی سبیل الله و طالب علم و متعلم علوم دینی شرط است. لذا بدون قبض افراد فوق الذکر، صرف زکات اموال جهت مصارف عمومی همچون حوزه های علمیه، بیمارستان، جاده سازی، و مدارس دولتی، بهیچوجه صحیح نبوده و از ذمه ی شخص پرداخت کننده ساقط نمیگردد و میبایست دوباره آنرا به مستحق خود پرداخت نماید.