*
فقهاء در مورد نفاس فرموده اند: «اما النفاس فاذا لم یکن للمرأه فیه عادة فنفاسها اربعون یوماً و الزائد علیها استحاضة. قال فی جامع الرموز: ان المدة تصیر عادةً عند الطرفین بمرتین لانها مشتقة من العود و عنده مرة و علیه الفتوی کما هو المشهور اذ المراحقة اذا رأت مدة واحدة منها صارت عادة لها فلو رأت مرتین او اکثر ثم استمر بها الدم ردت الی العادة المتکررة عندهما و الی آخر ما رأت عندهم. شرح الوقایه جلد 1 صفحه 135». به خونی که بعد از زایمان به دنبال بچه از رحم زن بیرون میاید نفاس گفته میشود. اگر زنی که بچه دار میشود برای نفاس خود عادت قبلی نداشته باشد (یعنی برای اولین بار باشد) تا چهل روز آن زن در حالت نفاس خواهد بود. و در این مدت نزدیکی به این زن جائز نمیباشد. اما اگر برای مدت نفاس خود عادت ثابت شده ای داشته باشد پس نفاس او همان مدت عادت شده او خواهد بود. و عادت او بنا بر قول امام اعظم در اولین زایمان معلوم میشود. یعنی بعد از زایمان اول، هر چند روز خون ببیند همان مدت، عادت وی خواهد بود. پس از زایمانهای بعدی، نفاس او همان مدت عادت شده از زایمان اول حساب خواهد شد. اما اینکه چرا در مدت نفاس و حیض نزدیکی به زن جائز نمیباشد طبق آیه صریح قرآن مجید آنجا که میفرماید: « ای محمد! از تو درباره آمیزش با زنان به هنگام حیض میپرسند، پس بگو که آن نجاست و کثافت است بقره 222. و علاوه بر نافرمانی از دستور خداوند متعال، بیماریهایی نیز به دنبال دارد.