در مورد رهن و اجاره سوالي برايم پيش آمد و ارائه پاسخ از سوي شما موجب امتنان خواهد بود؛ فردي منزل خود را در قبال دريافت قرض الحسنه مورد رهن قرار ميدهد. حال به فرد اجازه ميدهد كه از منزل مسكوني استفاده نمايد. در اينجا يك نوع عوض و يا منفعت ايجاد ميشود. يعني فردي كه پول قرض الحسنه را داده، منفعتي از استفاده منزل ميبرد. يعني اگر اين منفعت نبود پول را نيز نميداد. آيا براي ايجاد منفعت اضافي گرفتن اجاره ناجايز است. و يا آيا منفعت اضافي در مورد قرض نا مشروع نميتواند باشد؟

*
قرض الحسنه، همانگونه که از نام وی پیدا است، فقط محض رضای خداوند و بخاطر ثواب و بدون هیچگونه چشم داشت مادی، به کسی که نیاز مادی پیدا کرده است، قرض داده میشود. اما اگر شخص قرض دهنده، از تلف شدن مال خود خوف داشته باشد و پس از اینکه وجهی را به عنوان قرض به برادر دینی خود پرداخت کرده است، بخواهد ضمانت از ایشان دریافت کند، میتواند در ازاء قرض خود، چیزی را به عنوان رهن یا گرو از ایشان دریافت نماید. دستور شرع مقدس اسلام و مذهب حنفی در مورد رهن این است که شخص رهن گیرنده به هیچوجه نمیتواند از آن استفاده کند. آن رهن فقط در دست او امانت است تا وقتی که قرض وی را شخص قرض گیرنده عودت نماید. و اگر پول وی را نتوانست باز پرداخت کند، میتواند با فروش آن، به پول خود برسد. اما اگر شخص رهن گذارنده اجازه ی استفاده از رهن را دهد میتواند از آن استفاده نماید. این در حالی است که چنین استفاده ای در اول عقد، شرط نشده باشد. اما اگر در اول عقد، چنین استفاده ای شرط شده باشد، بنا به فرموده ی فقها «کُلُّ قَرضِ جَرَّ نَفعاً فَهُوَ حَرَامٌ اِذَا کَانَ مَشرُوطاً اَو مَعهُوداً» یعنی هر قرضی که منفعتی مادی به دنبال داشته باشد، هر گاه مشروط و یا معهود باشد، حرام است، این عقد صحیح نبوده و حرام خواهد بود.

این پرسش و پاسخ پیدا شد در : erfanabad.org : https://www.erfanabad.org/fa/modules/smartfaq/faq.php?faqid=1343