شمايل زيباي پيامبر صلي الله عليه وسلم (قسمت سوم)
ابن عباس رضي الله عنه ميگويد: دندانهاي پيشين رسول الله صلی الله عليه و سلم اندکي فاصله داشتند؛ وقتي سخن ميگفتند، چنان مشاهده ميشد که گويي از ميان دندانهاي پيشين ايشان نور مي‌تابد! گلو و گردن آنحضرت به قدري زيبا بود که گويي از نقره صاف و شفاف بود. مژگاني پرپشت داشتند، و ريش آنحضرت انبوه بود. پيشاني بلند و فراخي داشتند. ابروان آنحضرت به هم پيوسته و در عين حال متمايز از يکديگر بودند. بيني باريک و کشيده‌اي داشتند، و صورت آنحضرت گوشت آلود نبود. از زير گلو تا ناف ايشان يک شاخه موي پرپشت کشيده شده بود، و جاهاي ديگر شکم و سينه آنحضرت موي نداشت؛ اما، دستها و شانه‌هايشان پرموي بود. شکم و سينه آنحضرت در امتداد يکديگر بود. سينه‌اي پهن و عريض داشتند. کف دستانشان کشيده و پهن بود. مچ دستان و ساق پاهايشان کشيده و بلند بود. گودي کف پاهايشان زيادتر از حد معمول بود. درشت اندام و داراي اعضايي ورزيده بودند. هنگام راه رفتن پاهايشان را از روي زمين ميکندند، و به جلو متمايل ميشدند، و آرام و سريع راه مي‌رفتند. جابربن سَمُره ميگويد: ساقهاي پاي آنحضرت زمخت و فربه نبود، و هيچگاه خنده ايشان از حدّ تبسّم نميگذشت، و چنان بود که هرگاه به ايشان مينگريستي، ميگفتي: چشمانشان را سورمه کشيده‌اند، اما سورمه نکشيده بودند! جابر ميگويد: نبي‌اکرم صلي الله عليه وسلم از هيچ گذرگاهي نميگذشتند جز آنکه همه ميفهميدند آنحضرت از آنجا گذشته‌اند؛ از بوي خوش آن حضرت. يا اينکه گفته باشد: از بوي عرق بدن مبارک آن حضرت.
اَنَس ميگويد: گويي دانه‌هاي عرق آنحضرت مرواريدهاي تر بودند! اُمّ سليم ميگويد: عرق بدن آنحضرت از هر ماده عطري خوشبوي‌تر بود. ميان دو کتف آنحضرت مُهر نبوت مشاهده ميشد که به اندازه تخم کبوتر و همرنگ پوست بدنشان بود، و اين برآمدگي که شبيه يک مشت بسته بود، در قسمت بالاي کتف چپ آن حضرت قرار داشت، و مانند برآمدگيهاي گوشتي روي پوست بدن خالهاي متعددي داشت.
منابع:
صحيح مسلم ج 3 ص 1107
مشکاة المصابيح، ج 2 ص 518
خلاصة السير ص 19-20
جامع‌الترمذي همراه با شرح آن، تحفة الاحوذي، ج 4، ص 306
_21e2b7.jpg "مقبره علامه عبدالکریم شهرستانی رحمة الله علیه در 10 کیلومتری شهرستان درگز ـ خراسان رضوی")
