شيخ محمد معصوم عروه الوثقی قدّس سرّه
شيخ محمد معصوم عروه الوثقی قدّس سرّه
مولانا محمد معصوم ملقب به «عروة الوثقی» فرزند امام ربانی از پيشوايان و عارفان بزرگ عصر خويش است و نسبش به عمر فاروق رضی الله عنه می رسد. وی به سال 1007 يا 1009 هجری چشم به جهان گشود و مقامات طريقت و عرفان را در محضر پدر بزرگوارش آموخت و از نخستين سالهای جوانی در علوم ظاهری و باطنی بهره ی کافی يافت و در زمان حيات او تربيت بسياری از سالکان را به عهده داشت و يک روز پدر را گفت: نوری در وجود خويش می بينم که بر هر ذره ای از ذرات جهان می تابد و همچون خورشيد جهان از فروغ آن روشنائی می گيرد. وی در پاسخ گفت:
فرزندم! تو قطب روزگار خواهی شد، اين سخن را از من به خاطر داشته باش. محمد معصوم به کسب فيض از محضر مولانا محمد باقی نيز نائل گشت. درباره ی او نوشته اند که چون متولد شد، در روزهای ماه رمضان شير مادرش را نمی نوشيد و در کودکی سخن از توحيد می گفت و قرآن را حفظ کرد، در 26 سالگی آوازه ی شهرتش در جهان اسلامی گسترد و پيشنهاد مناصب درباری را از سوی اورنگ زيب عالمگير شهريار هند نپذيرفت. وی در سن 71 سالگی در نهم ربيع الاول سال 1079 جهان را وداع گفت و آرامگاهش در سهرند است. صاحب الانوار القدسيه سال وفاتش در 1099 يادآور شده است.
