|
بسمه سبحانه و تعالی
نامه حضرت الشیخ محمد عثمان سراج الدین ثانی قدس سره [1]
مریدین و منسوبین و دوستان عزیز و گرامی، خداوند تبارک و تعالی همه رامشمول عفو و عافیت خود گردانیده و حالمان را اصلاح نماید. بر شما سلام می فرستم و قلبا دعاگویتان بوده و فراخی زندگیتان را خواستارم. اینجانب به حول و قوه ی الهی شما و خانواده هایتان را از دعای خیر فراموش ننموده ام. خداوند ما را برای کسب رضایت و محبتش موفق گرداند. ای برادران اگر از منتسبین طریقت ما هستید، بر شما لازم است که به اصول طریقت علیه ی نقشبندیه و سیره ی صحیح مریدی که تطبیق اعمالتان با احکام شریعت حنیف و تزکیه و تصفیه می باشد، مقید بوده و بر جوهره ی حقیقی طریقت نقشبندی منطبق شوید و آن (جوهره ی اصلی طریقت نقشبندیه) این است که دارای صفای قلب و حسن ظن و صبر و بردباری و نیکی اخلاق بوده و همواره شکر گزار نعمتهای خداوند باشید که همانا خداوند یاور صابران است و شکر گزاران را افزونی نعمت دهد. (بقیه در ادامه مطلب)
چه رهبری بود... و چه انسانی...؟؟ او سرچشمه ی عظمت، و... امانتداری و سروری و... است. بدون شک کسانی که عظمت او چشمانشان را خیره و شگفت زده کرده بود، حق داشتند... و کسانی که جان خود را در راه او فدا کردند، سود بردند...! او محمد بن عبدالله... رسول و فرستاده ی خداوند به سوی مردم در تیره ترین و سخت ترین دوره ی زندگی بشریت بود. چه سرّی در او مهیّا شد که از او انسانی ساخت که سبب شرافت آدمیان شد...؟ کدامین دست از سوی آسمان به رویش گسترده شد وقتی که تمامی درهای رحمت و نعمت و هدایت با فراخی به رویش گشوده شد...؟! چه ایمانی، چه اراده ای و چه روشنگری...؟! چه صداقتی، و چه پاکی و چه خلوصی...؟! چه تواضعی... چه محبتی... چه وفایی؟! چه گرامی داشت حقّی...؟! چه ارج نهادنی به زندگی و زندگان...؟!
در اوائل دعوت به اسلام حضرت صلی الله علیه وسلم زیارت قبور را منع فرمود ولی پس از مدتی اجازه داد و دستور فرمود : (کنت نهیتکم عن زیاره القبور الا فزروها فانهاتذکر الآخره) (رواه مسلم و ابن ماجه و ابوداود) قبلاً شما را از زیارت قبور منع نمودم ولی حال اشکالی ندارد قبرها را زیارت کنید، زیرا زیارت قبور اخرت را به یادتان می اورد. زیارت عبارت است از حضور پیدا کردن نزد شخصی خواه زنده باشد یا مرده. فاما زیارت قبور چند نوع است اول: برای تفکر روز اخر و عالم رستاخیز، که این جنبه ی عمومیت برای همه ی مسلمانان دارد . دوم : برای صله ی رحم این مورد مخصوص خویشاوندان میت می باشد خصوصاً برای پدر ومادر که در حدیث امده هر کس جمعه زیارت پدر و مادر را بکند مثل این است که حجی را به جا اورده باشد. سوم :
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله الذی تفضّل بما شاء علی من شاء من عباده بالثواب علی الطاعات، والصلوه والسلام علی الآمر امّته (قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: اقرءوا علی موتاکم سوره یس/ رواه ابوداود، بر مردگان سوره یاسین بخوانید) بالقرائه علی الاموات سیدنا و سندنا محمّد اکمل الخلائق و سیّد السادات و علی آله و اصحابه و اعوانه الذین اثنی الله علیهم فی محکم الایات. و بعد: چنین گوید خوشه چین ارباب معرفت یونس ویسی ابن حاج محمد دزآوری (غفرالله له ولوالدیه ولمن له حق ٌ علیه) وقتی که دیدم برخی از مسلمانان عزیز در مورد جواز رسیدن ثواب اعمال نیک خصوصاً قرائت قرآن و فاتحه بر اموات در تردیدند ومنابع مختصر فارسی در این زمینه جهت مراجعه در دسترس نبود بر خود لازم دیدم که رساله ای را به نام (صحت خیرات و صدقات برای اموات) به رشته ی تحریر درآورم تا هدیه و راهنمایی برای اهل ایمان و ارشادی برای اهل انکار باشد. خداوند مهربان همگان را در جهت فهم صحیح دین و شریعت توفیق دهد و از ظلمات انحراف و ابتداع به سوی نور و عرفان هدایت فرماید. آمین بحق القرآن المبین والرسول الامین و اله و صحبه اجمعین.
در این رساله معلوم خواهد شد که خواندن قران به طور کلی و سوره ی فاتحه به طور خصوص و صدقه و احسان و دعاء و استغفار برای زنده و مرده ثواب و برکت دارد چنانچه دلیل رسیدن این ثواب به مردگان و انتفاع انان از عمل غیر، در کتاب خدا و سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم و اجماع امت اسلام معلوم و مستفاد است و حتی یکی از ویژه گیهای (خصائص امّت پیامبر آخر زمان حضرت محمد صلی الله علیه و سلم زیاد است از جمله نماز جمعه، تیمّم، نماز عیدین، نماز میت، لیله القدر، زیادی حسنات، نمازهای پنجگانه، وضو، حلال شدن غنائم جنگی، اذان و اقامت نماز) امّت حضرت محمد صلی الله علیه و سلم موضوع بهرمند شدن آنها از عمل دیگران است. حالا تبرّکاً و تیمّناً به محضر نورانی قرآن مجید می رویم و آیاتی را که به طور مطلق استغفار و دعا را اثبات می کنند بررسی می کنیم.
سپاس از آن ذاتي است که مساجد را مکانی برای عبادت، آرامشی برای جانها، سکینه‌ای برای دلها، مرغزاری برای ذاکران، تجمع گاهی برای مسلمانان، منبری برای هدایت و ارشاد و جایی برای سرکوب فساد و گمراهی قرار داد. خداوند متعال می‌فرماید: «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿۳۶﴾ رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ ﴿۳۷﴾ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿۳۸﴾» (نور: ۳۶- ۳۸). «در خانه هايى كه خدا رخصت داده كه [قدر و منزلت] آنها رفعت يابد و نامش در آنها ياد شود در آن [خانه]ها هر بامداد و شامگاه او را نيايش می كنند * مردانى كه تجارت و داد و ستدى آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زكات به خود مشغول نمی دارد و از روزى كه دلها و ديدهها در آن زير و رو می شود می هراساند. تا خداوند آنان را به بهترین اعمالی که انجام داده‌اند پاداش دهد، و از فضل خود بر پاداششان بیفزاید؛ و خداوند به هر کس بخواهد بی حساب روزی می‌دهد».
از چه چیز سخن بگویم اگر از دام های دشمن که سر راهت فرش شده اند، برایت بگویم و اگر از فرهنگ مبتذل بیگانه هشدارت دهم، شاید بخندی و بگویی: جامعه سنتی! چه چیزی برایم داد؟ از حقوق حقه ام محروم شده، چون متاع ناچیز فروخته شدم. نه در انتخاب همسفر زندگی صلاحیتی داشتم و نه در امور خانوادگی ارزشی. نه مهریه ام را پرداختید و نه در میراث حقی برایم قائل شدید. باید فقط من حیث مستخدم در خانه ات کار می کردم و اگر از این حالت خوش بودم یا ناخوش، مجبور بودم بپذیرم. خواهرم! نزدت شرمسارم که به نام دین و دستور اجتماعی با تو چنین برخوردی شد و می شود. اما بدان که تنها تو قربانی این ظلم نیستی بلکه در این پیکار نازیبا، حتی حق الله جل جلاله و پیامبرش صلی الله علیه و سلم نیز زیرپا شده است. به گونه های مختلف با الله جل جلاله شرک ورزیده می شود و شریعت رسول الله صلی الله علیه وسلم را انبوهی از بدعت ها پوشانیده است.
«عَنْ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَوْمَ الْأَحْزَابِ لَا یُصَلِّیَنَّ أَحَدٌ الْعَصْرَ إِلَّا فِی بَنِی قُرَیْظَةَ فَأَدْرَكَ بَعْضُهُمْ الْعَصْرَ فِی الطَّرِیقِ فَقَالَ بَعْضُهُمْ لَا نُصَلِّی حَتَّى نَأْتِیَهَا وَقَالَ بَعْضُهُمْ بَلْ نُصَلِّی لَمْ یُرِدْ مِنَّا ذَلِكَ فَذُكِرَ ذَلِكَ لِلنَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَلَمْ یُعَنِّفْ وَاحِدًا مِنْهُمْ» (صحیح البخاری، بَاب مَرْجِعِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مِنْ الْأَحْزَابِ وَمَخْرَجِهِ إِلَى بَنِی قُرَیْظَةَ وَمُحَاصَرَتِهِ إِیَّاهُمْ، بَاب صَلَاةِ الطَّالِبِ وَالْمَطْلُوبِ رَاكِبًا وَإِیمَاءً).
ابن عمر رضی الله عنهما می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و سلم روز جنگ احزاب فرمودند: هیچ كس نماز عصر را جز در بنوقریظه نخواند، پس برخی نماز عصر را در راه دریافتند، بعضی از ایشان گفتند نماز نمی خوانیم تا اینكه به بنوقریظه برویم، بعضی دیگر گفتند ما نماز می خوانیم، اینكه ما نماز را قضا كنیم از ما خواسته نشده، زمانیكه رسول الله صلی الله علیه وسلم تشریف آوردند این اختلاف برای آنحضرت صلی الله علیه وسلم بیان كرده شد، آنحضرت صلی الله علیه وسلم هیچكدام از آنها را ملامت و توبیخ نفرمود. این حدیث را امام مسلم و محدثین دیگر نیز روایت كرده اند.
(دنباله ی قسمت دوم...) دیدگاه علامه شیخ عبدالکریم مدرس رحمه الله
علامه شیخ عبدالکریم مدرس در کتاب (نور الإسلام) صفحه 87 تا 91 و در کتاب (جواهر الکلام فی عقائد أهل الإسلام) صفحه 170 تا 173 و نیز در کتاب (الوردة العنبریة فی سیرة حضرة خیر البریه صلّی الله علیه و علی آله و صحبه وسلم) صفحه 11تا 13 به تأیید مجلس مولودی نبوی پرداخته است که ما در اینجا خلاصه آن را نقل می کنیم: آنگاه که مسلمانان به اهمیت بزرگداشت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم و بلند گردانیدن نام و مقام او و معرفی نمودن آن حضرت به همه جهانیان، پی بردند، مراسم مولودی شریف آن حضرت صلی الله علیه وسلم را در ماه ربیع الاول هر سال، ایجاد نمودند تا یادآور تولد باسعادت آن ذات شریف گردد.... برپایی این مراسم در همه نواحی اسلامی گسترش یافت و علماء به دیده قبول به آن نگریستند تا آنجا که اجماع علماء یا اکثریت قریب به اتفاق آنها به تشکیل و برپایی این اجتماعات مبارک، رأی مثبت دادند.
(دنباله ی قسمت اول)... معرفی بعضی از کتابهای مشهور که در این باره توسط علماء تالیف شده است
کتابهای نوشته شده درباره مولودی بسیار زیاد می باشند که به صورت شعر و نظم یا مختصر و یا مفصل و.... نگارش شده است و این مختصر، گنجایش آن را ندارد که به ذکر همه آنها بپردازیم. لذا در اینجا نام چند کتاب را که توسط حافظان حدیث و امامان دین به رشته تحریر درآمده است، یادآور می شویم: 1- امام بزرگوار، حافظ حدیث، عبدالرحمن بن علی مشهور به ابی الفرج ابن الجوزی متوفی به سال 597 ﻫ، کتابی به نام «العروس» نوشته است که چندین مرتبه در مصر چاپ شده است. 2- محدث بزرگ ابوالخطاب عمر بن علی بن محمد المعروف به ابن الکلبی متوفی به سال 633 ﻫ، کتاب ایشان به نام «التنویر فی مولد البشیر النذیر» بسیار مفید و ارزشمند است.
ای تهی از ذوق و شوق و رنج و درد * می شناسی عصر ما با ما چه کرد * عصر ما ، ما را زما بیگانه کرد * از جمال مصطفی بیگانه کرد. «علامه اقبال لاهوری»
جامه سیه کرد کفر ، نور محمّد رسید * طبل بقا کوفتند ، ملک مخلّد رسید
روی زمین سبز شد ، جیب درید آسمان * بار دگر مه شکافت ، روح مجرّد رسید
گشت جهان پر شکر ، بست سعادت کمر * خیز که بار دگر ، آن قمرین خدّ رسید
دوش در استارگان ، غلغله افتاده بود * کز سوی نیک اختران ، اختر اسعد رسید
خیز که دوران ماست ، شاه جهان آن ماست * چون نظرش جان ماست ، عمر مؤبّد رسید
رغم حسودان دین ، کوری دیو لعین * کحل دل و دیده در ، چشم مرمّد رسید
از پی نامحرمان ، قفل زدم بر دهان * خیز بگو مطربا، عشرت سرمد رسید. «مولانا جلال الدین بلخی»
الحمد لله رب العالمین والعاقبة للمتقین و الصلاة و السلام علی رسوله محمد و علی آله و أصحابه و أهل بیته أجمعین. أما بعد: در این زمان علاوه بر مذاهب چهارگانه اهل سنت كه در دنیا رواج دارند، مذهب جدیدی پدید آمده، كه به سلفی مشهور گشته است. پیروان این مذهب افرادی تندرو هستند، كه مذاهب دیگر را قبول ندارند، وآنها را به بدعت متهم نموده و راه غیر از قرآن و سنت میدانند، و تقلید از ائمه را حرام و ناجایز قرار میدهند، از اینجهت است كه به آنها غیر مقلد نیز گفته میشود. با توجه به اینكه اینجانب مدت ده سال است كه با این گروه در ارتباط هستم و در مورد بسیاری از مسائل به بحث و گفتگو پرداختیم، آنچه از این گروه دیدم و مسائلی كه به آن معتقد هستند، در این اوراق به رشته تحریر در میآورم، تا پرده از چهره ی واقعی این گروه برداشته شود، و ماهیت آنها بر همگان واضح گردد.
بسياري از مردم از درك حقيقت تعظيم عبادت درمانده اند، و بــــطور آشكارا آنها را از هم تميز نداده و با هم مخلوط كرده اند، و مي گويند هرگونه تعظيم براي هر چيز عبادت براي او محسوب مي شود، و معتقد هـــستند ايستادن در حضور پيغمبر صلی الله علیه و سلم با احترام و بوسيدن دست او و زيارت ايشان با ادب و وقار و خلاصه تعظيم پيغمبر صلی الله علیه و سلم با خضوع و تواضــع، افـراط به حساب مي آيد و عبادت براي خدا مي باشد. و اين عقيده در واقع جهالت و ناداني محض است كه خدا و رسول خـدا صلی الله علیه و سلم به آن راضي نيستند، و تكلفي است كه با روح شريعت اسلامي منافات دارد.
انسان موجودی مسافر و در جستجوی معبود حقیقی خویش است و از هر راهی که برود و هر مسیری را که در زندگی انتخاب کند سرانجام به لقای معبود خویش میرسد. «یا اَیُّها الانسان انک کادحٌ الی ربک کدحا فملاقیه» انشقاق/6. ای انسان تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت میروی و او را ملاقات خواهی کرد. با توجه به این آیه اگر انسان راه ایمان، خودسازی و تعذیب نفس را جست و جو کند جمال و مهر خداوند را ملاقات میکند بنابراین اگر مقصدش لقای مهر خدا و مهر او باشد باید راه تهذیب نفس و عبادت حقیقی را در پیش گیرد یکی از عبادتهای حقیقی و راه تهذیب نفس اعتکاف است.
آمد رمضان و عید با ماست *قفل آمد و آن کلید با ماست
بربست دهان و دیده بگشاد * وان نور که دیده دید با ماست
آمد رمضان به خدمت دل * وان کش که دل آفرید با ماست
در روزه اگر پدید شد رنج * گنج دل ناپدید با ماست
کردیم ز روزه جان و دل پاک * هر چند تن پلید با ماست
روزه به زبان حال گوید * کم شو که همه مرید با ماست
چون هست صلاح دین در این جمع * منصور و ابایزید با ماست (مولانا)
زمانیکه جبرئیل این کلمات را به زبان آورد من از فرط ناراحتی دستهای خود را بر صورتم گذاشتم و در این موقع ترس مرا فراگرفت و در این حالت جبرئیل پیش من آمد و با بالهای خود من را در سینه اش فشرد و گفت که غمگین مباش زمانیکه این کلمات را شنیدم احساس سبکی کردم و ناراحتی من کم شد. در این زمان از طرف خداوند ندایی آمد که می فرمود: دوست من محمد صلی الله علیه و سلم را در نور احاطه کنید و در این موقع فرشتگان مرا در نور احاطه کردند و فرشتگان دیگر با رفرف سبز رنگ پیش من آمدند که این رفرف مانند مخملی که روی آن می نشستند نرم و لطیف بود رفرف را چهار فرشته حمل کردند و مقابل من گذاشتند و گفتند: ای محمد سوار رفرف شو و من هم سوار شدم و در لحظه ای که پایم را گذاشتم رفرف مانند تیری که از کمان رها شده است سرعت گرفته و رفت و به دریایی از نور سفید رسید
|
