شيخ عثمان سراج الدين نقشبندی اول قدّس سرّه
تاریخ 2011/10/1 2:30:00 | عنوان: چهره های ماندگار
| 
پس از مولانا خالد، شيخ عثمان ملقب به سراج الدين نخستين جانشين وی در مناطق کردستان است که به سال 1195 در قريه ی «ته ويلی» در بخش حلبچه از استان سليمانيه متولد شد. پدرش خالد بن عبدالله بن سيد محمد بن سيد درويش بن سيد مشرف بن سيد جمعه بن سيد طاهر از سادات حسينی است. سيد طاهر از تيره ی سادات نعيمی است که در کوهستان «حمرين» در حوالی بغداد سکونت داشته است و بعدها به اورامان کوچ کرده و در قريه ی «ته ويلی» ماندگار شده است. مادر شيخ عثمان «حليمه» نام داشته و دختر فقيه ابوبکر ته ويله ئی مشهور به «فقي هی بکر» نواده ی فقيه احمد غزائی بغدادی بوده که از فرزندان شيخ زکريای کاکو زکريائی است و نسبشان به ابوالحسن شاذلی می رسد و از سادات حسنی است. فقيه احمد نيز در کودکی برای تحصيل بغداد را پشت سر نهاده و رهسپار کردستان شده و سرانجام در ته ويلی ماندگار می شود ودر همانجا تشکيل خانواده می دهد.
شيخ عثمان از همان آغاز کودکی آثار هوش و ذکاوت از سيمايش آشکار بوده و در کودکی به تحصيلات مقدماتی و خواندن قرآن و بعضی از کتابهای دينی می پردازد و آن را در نواحی «بياره» و «خرپانی» و «خرمال» و سليمانيه ادامه می دهد. سپس به بغداد رفته، چهار سال در مسجد غوث الاعظم (شيخ عبدالقادر گيلانی) اقامت می گزيند و به خواندن صرف و نحو و منطق و کلام و ديگر علوم ادبی متداول آن زمان می پردازد. در همين خانقاه بوده است که از حسن اتفاق با مولانا خالد نقشبندی آشنا شده به سلک مريدان او می پيوندد و همچون يار غار نديم اين پير طريقت و عارف روشن ضمير می گردد و در سفرهای مولانا به اطراف سليمانيه و اورامان و چشمه سارهای زيبای «سرچنار» و حلبچه و خرمال و شهرزور همراه وی بوده است. و هنگامی که مولانا خالد در آخرين باری که بغداد را ترک نموده و از آنجا به شام مهاجرت می نمايد، شيخ عثمان را که اجازه ی ارشاد يافته به عنوان خليفه و جانشين خويش روانه ی کردستان می گرداند. شيخ عثمان به اورامان باز می گردد و بجز دوسالی را که در سليمانيه به سر میبرد، بقيه ی اوقات را گاه در «بياره» و گاهی در ته ويلی اقامت می کرده است، به سال 1272 در ته ويلی خانقاهی ساخته ودر همانجا ماندگار شده به امر ارشاد می پردازد و خانقاهش محفل انس عارفان و ياران اهل طريقت می گردد و چون رفته رفته در خويش رنج بيماری و زمين گيری را حس می کند، ناچار امور ارشاد و رهبری را به فرزندان شايسته ی خويش می سپارد و سرانجام در شب سه شنبه ی سيزدهم شوّال سنه ی 1283 هجری در سن 88 سالگی به جوار رحمت حق می پيوندد ودر سايه ی درختان سرسبز ته ويلی به خاک سپرده می شود. ملا حامد بيسارانی معروف به «کاتب الاسرار» قصيده ای رسا در سوگ وی ساخته که دو بيت مقطع آن چنين است:
در فـــکر شدم کـايا تاريخ چــه بنويسم
ناگاه خــرد گفتا «قطب ره ارشاد» است
تاريخ ظهورش نيز چون «مظهر کل» باشد پس سن شريف او هشت از پس هشتاد است.
|
|