*
شرح حال تیجانی: در شهر قفصه (یکی از شهرهای جنوبی کشور تونس) در سال 1936 میلادی متولد شد. خانواده او اصالتا از شهر سماوه عراق بودند که بعدها به تونس مهاجرت کردند. تحصیلات ابتدایی را در یکی از شعبه های دانشگاه زیتونه گذراند و پس از استقلال تونس به مدارس فرانسوی عربی رفت و دبیرستان و پیش دانشگاهی را گذراند و از دانشگاه سوربن در رشته ی فلسفه و علوم انسانی دکترا گرفت. تیجانی در سال 1964 میلادی هنگامی که در کنفرانس مربوط به عربهای مسلمان در مکه شرکت کرده بود تحت تأثیر وهابیت قرار گرفته و به سوی تفکرات آنان گرایش پیدا کرد و چنانچه خود میگوید: آرزو میکردم که ای کاش همه ی مسلمانان این عقیده را داشتند و بعد تصمیم سفر به لبنان را کرد و حین سفر در کشتی با منعم عراقی که شیعه مذهب بود آشنا شد و شیعه شد. تیجانی در حال حاضر با خانواده خود در پاریس زندگی میکند.

*
حضرت علی رضی الله عنه به عمر مبارک خود 9 زن را به همسری انتخاب کرده و از هر کدام فرزندانی به دنیا آورده اند که ذیلا نام همسران و فرزندان آنحضرت را ذکر میکنیم: 1ـ حضرت فاطمه رضی الله عنها بنت رسول الله صلی الله علیه و سلم و صاحب 4 فرزند بنامهای امام حسن ـ ام کلثوم کبری ـ زینب کبری ـ امام حسین. 2ـ امامه بنت ابی العاص بن الربیع مادرش زینب بنت رسول الله صلی الله علیه و سلم و صاحب یک فرزند بنام محمد اوسط. 3ـ ام البنین بنت حرام بن خالد بن ربیعه و صاحب 4 فرزند بنامهای عباس اکبر ـ عثمان ـ عبدالله اصغر ـ جعفر. 4ـ لیلی بنت مسعود بن خالد بن مالک و صاحب 2 فرزند بنامهای عبدالله اکبر و ابوبکر. 5ـ اسماء بنت عمیس الخثعمیه و صاحب 2 فرزند بنامهای یحیی و عون. 6ـ ام حبیبه بنت زمعه بن بحر (ام ولد) و صاحب 2 فرزند بنامهای عمر و رقیه. 7ـ ام سعید بنت عروه بن مسعود ثقفی و صاحب 2 فرزند بنامهای ام الحسن و رمله کبری. 8ـ مخبئه بنت امرئ القیس بن عدی. ایشان صاحب فرزندی از این همسر خود نشده اند. 9ـ خوله بنت ایاس بن جعفر بن قیس الحنفیه (ام لد) و صاحب 13 فرزند بنامهای ام هانی ـ میمونه ـ رمله صغری ـ زینب صغری ـ ام کلثوم صغری ـ فاطمه ـ امامه ـ خدیجه ـ ام الکرم ـ ام سلمه ـ ام جعفر ـ جمانه ـ تقیه.


حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه پدر زن رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و پدر ام المومنین حضرت عائشه رضی الله عنها و اولین خلیفه مسلمین پس از پیامبر گرامی اسلام است. ایشان به غیر از نسبت پدر زنی و دامادی با پیامبر، از طایفه ی قریش بوده و در جد ششم (مره) به پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم میرسد. اجداد آن حضرت تا جد ششم عبارتند از: ابوبکر بن ابی قحافه بن عثمان بن عامر بن عمر بن تیم بن مره. حضرت عمر رضی الله عنه نیز پدر زن رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و پدر ام المومنین حضرت حفصه رضی الله عنها میباشد. ایشان از طایفه ی قریش بوده و نسب ایشان در جد نهم (کعب) به پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم میرسد. اجداد آن حضرت تا جد نهم عبارتند: عمر بن خطاب بن نفیل بن عبدالعزی بن رباح بن عبدالله بن قرط بن زراح بن عدی بن کعب. وی شخص پیشنهادی حضرت ابوبکر رضی الله عنه به خلافت میباشد. اصحاب کرام پس از مباحثه و مناظره، به خلافت ایشان اجماع کرده و وی را به خلافت تعیین نموده اند.


حضرت عثمان رضی الله عنه داماد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و همسر دو دختر پیامبر به ترتیب حضرت رقیه رضی الله عنها و پس از رحلت ایشان حضرت ام کلثوم رضی الله عنها میباشد. وی نیز از طایفه ی قریش بوده و نسب ایشان در جد پنجم (عبدمناف) به پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم میرسد. اجداد ایشان تا جد پنجم عبارتند از: عثمان بن عفان بن ابی العاص بن امیه بن عبد شمس بن عبد مناف. حضرت عمر رضی الله عنه قبل از شهادت خود، طی حکمی شورایی متشکل از شش نفر با نام «شورای خلافت» تعیین کرده و امر تعیین خلیفه مسلمین را بر عهده ایشان سپرده اند. اسامی اعضاء شوری به ترتیب 1ـ عثمان بن عفان ـ 2ـ علی بن ابی طالب 3ـ عبدالرحمن بن عوف 4ـ طلحه بن عبیدالله 5ـ زبیر بن عوام 6ـ سعد بن ابی وقاص است. پس از بحث و گفتگو هر پنج نفر به رای و حکم عبدالرحمن بن عوف که مسن ترین افراد بود راضی شدند. ایشان نیز حضرت عثمان رضی الله عنه را به خلافت تعیین نموده و اصحاب همگی با ایشان بیعت کردند. بدین ترتیب خلافت ایشان نیز با اجماع صحابه صورت پذیرفت. جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به سخنرانی استاد تنگلی به شماره های 523 ـ 524 ـ 525 ـ 526 ـ 531 ـ 532 مراجعه نمائید.

*
با آرزوی توفیق سعادت برای شما دوست عزیز. غدیر خم و حدیث غدیر واقعه ای است که کلیات آن در تاریخ به تواتر رسیده است. بنا به شهادت اکثر تواریخ قضیه اینگونه بوده است: مدتی حدودا سه ماه قبل از وفات و رحلت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم، آن حضرت لشکری را به فرماندهی حضرت علی کرم الله وجهه به سوی یمن (به سوی طایفه ای متمرد و سرکش که اسلام را نپذیرفته بودند) میفرستد. آن حضرت نیز به اتفاق اصحاب کرام راهی سفر حج و مکه میشود. اتمام مناسک حج و راهی شدن پیامبر و اصحاب به سوی مدینه مصادف میشود با تمام شدن جنگ سپاه حضرت علی و پیروزی آنان و مراجعت به سوی مدینه. حضرت علی رضی الله عنه به علت اشتیاق شدید به دیدار آن حضرت و گزارش پیروزی در جنگ به آن حضرت، یک نفر از لشگر خود را به عنوان نائب فرمانده تعیین کرده و تأکید میکند که به هیچ عنوان نباید به اموال غنیمت گرفته شده از کفار تعرض نمود و یا بین لشگریان تقسیم کرد. با این دستور، حضرت لشگر را به قصد دیدار پیامبر ترک میکند. پس از دو روز به دیدار پیامبر مشرف شده و جریان پیروزی در جنگ و گزارش کار را به آن حضرت اعلام میکند. پس از دو روز، لشگریان در حالی به پیامبر و حضرت علی میرسند که کلیه ی غنائم توسط نائب فرمانده بین سربازان تقسیم شده است. حضرت علی با مشاهده این وضع بسیار خشمگین شده و در حضور پیامبر مسئول این کار را مواخذه کرده و از تک تک افراد مال غنیمت ها را باز پس میگیرد. این حرکت، به نوعی ناراحتی و کینه در دل آن افراد ایجاد میکند که در طول سفر زمینه های اختلاف و تنش را فراهم میکند. هنگامی که این جریان به گوش آن حضرت میرسد بلافاصله اصحاب را جمع کرده و در یک خطبه ای مقام اهل بیت را متذکر میشود سپس به مقام حضرت علی اشاره کرده و بیان میدارد که سزاوار نیست از کسی مثل ایشان کینه و عداوت داشته باشید و بدیت ترتیب اصحاب را به دوستی و محبت فرا میخواند. چون این واقعه در کنار حوضی واقع در محل خم بوده است به غدیر خم معروف گشته است. اهل سنت معتقد است که این حدیث هیچگونه دلالت به امامت و جانشینی حضرت علی ندارد و صرفا جهت خاموش ساختن فتنه ی بوجود آمده بوده است. اما اهل تشیع بر این باور است که این حدیث بیانگر امامت و رهبری حضرت علی پس از رحلت آن حضرت میباشد که هر کدام از فریقین استنادات و دلائل مبسوطی دارند که در این جا بیان آن به طول خواهد کشید و ما به این چند جمله بسنده میکنیم.
جواب سوال دوم ـ کسی که به عمد و بدون عذر شرعی روزه اش را در ماه مبارک رمضان بشکند مرتکب جنایت بزرگی گشته است که خداوند و شرع مقدس اسلام برای آن، قضای آن روز و نیز 60 روز دیگر بخاطر جنایت وی در نظر گرفته است که جمعا 61 روز گرفتن روزه بر وی لازم میگردد که در آن ایام منهیه نیز نباید وجود داشته باشد. این برای کسی است که از شب نیت روزه کرده و قسمتی از روز را نیز به نیت روزه امساک کرده و سپس روزه اش را میشکند. اما برای کسی که از شب نیت روزه را نکرده باشد، برای او فقط قضای آن روز لازم میشود لاغیر. با تشکر

*
در مورد عبارتی که شما فرموده اید «چگونه توجیح میشود» باید بگوییم که ما اصلا قصد توجیه کردن چیزی را نداریم. ما چگونه میتوانیم چیزی را که خداوند و رسولش بیان نکرده اند، توجیه کنیم. بهترین توجیه آن، توجیه نکردن آن است و بس. به عقیده اهل سنت، هیچ دلیل صریحی که دال بر تعیین خلیفه و جانشین پیامبر باشد وجود ندارد. اما در احادیث متعددی تلویحا به خلافت حضرت ابوبکر و عمر رضی الله عنهما اشاره شده است که از آن جمله میتوان به حدیث «اقتدوا باللذین من بعدی ابی بکر و عمر ـ تاریخ الخلفاء سیوطی بحث خلافت ابوبکر رضی الله عنه» اشاره کرد. و اینکه در میان سوالتان فرموده اید «ناکام از دنیا رفته اند» با عرض معذرت، ما متوجه این قسمت از سوالتان نشدیم.

*
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما دوست عزیز. در مورد رد یا توجیه حدیث قلم و کاغذ که اصطلاحا به «حدیث قرطاس» معروف گشته است تاویلات و حتی کتابهایی نیز نوشته شده است. اما در مورد حدیث مذکور شبهات و اشکالاتی به میان میآید که جواب دادن به آنها قدری مشكل و ناممکن مینماید از آن جمله: 1ـ از کجا معلوم پیامبر میخواسته در باب جانشینی خود چیزی بنویسد؟ 2ـ اگر پیامبر میخواست چیزی در مورد جانشینی خود نوشته شود، پس چرا حدیث ثقلین را به اصحاب فرموده است؟ 3ـ مگر قبل از مریضی پیامبر و قبل از به رختخواب افتادن ایشان، آیه «الیوم اکملت لکم دینکم و رضیت لکم الاسلام دینا» نازل نشده بود؟ 4ـ مگر قبل از آن دین اسلام تکمیل نشده بود؟ 5ـ پس پیامبر چه چیز مهمی را میخواست بنویسد که تا آن مدت و در عرض 23 سال از امت خود مخفی نگهداشته بود؟ 6ـ مگر نعوذ بالله پیامبر رسالت خود را ناتمام گذاشته و رفته است؟ 7ـ مگر پیامبر با وجود حمایت ذات اقدس الهی، از اطرافیان خود میترسیدند که با تهدید و حرفهای یک نفر از یاران خود، کسانیکه به دست خود آنحضرت تربیت یافته بودند از موضع خود (آن هم موضوعی به آن مهمی) عقب نشینی کند؟ 8ـ اگر حکم نوشتن جانشینی پیامبر یک حکم الهی باشد، نعوذ بالله باید بگوییم پیامبر در انجام تبلیغ خود کوتاهی کرده است که حکم خداوندی را به خاطر ترس از اطرافیان از امت خود مخفی داشته و اگر آن حکم الهی نباشد دیگر احتیاجی به مطرح کردن آن نیست. در هر صورت ایراد و نقصان بزرگی متوجه پیامبر میگردد. لذا با توجه به ایراداتیکه ذکر گردید اصل حدیث محل تردید میباشد.

*
نظر ما اهل سنت درباره شکسته شدن پهلوی بانوی دو عالم دخت پیامبر اکرم حضرت فاطمه رضی الله عنها و همچنین به آتش کشیده شدن کتابهای دانشمندان ایرانی توسط حضرت عمر رضی الله عنه، جز افسانه ای بیش نیست. اهل سنت به هیچ وجه روایات و سخنان وارده در این مورد را نمیپذیرد.

*
انشاء الله در اولین فرصت نسبت به بر آورده ساختن تقاضای شما دوست عزیز اقدام خواهیم کرد.

*
طبق نظر اهل سنت، پدر و مادر گرامی پیامبر اسلام دین اسلام را پذیرفته اند. اگرچه آنها قبل از نبوت و رسالت آنحضرت فوت نموده اند اما بنا به روایت صحیح، با تقاضای پیامبر گرامی اسلام از خداوند و بنا به تقدیر و خواست الهی، هر دوی آنها زنده شده و پس از تلقین اسلام توسط پیامبر و قبولی آنان، دوباره فوت نموده اند.

*
بله. آنحضرت حافظ کل قرآن بودند. خداوند متعال در سوره ی قیامه و در آیه های 18 ـ 17 ـ 16 بدان اشاره کرده میفرمایند: لا تُحَرِّک بِهِ لِسَانَکَ لِتَعجَلَ بِهِ اِنَّ عَلَینَا جَمعُهُ وَ قُرآنه، فَاِذَا قَرَأنَاهُ فَاتَّبِع قُرآنَه. هنگامیکه حضرت جبرئیل وحی از سوی خداوند بر آن حضرت نازل میفرمودند، رسول مکرم اسلام به خاطر ترس از فراموشی، به هنگام نزول وحی آنرا زمزمه میکردند و در دل خود آنرا تکرار میفرمودند. خداوند متعال میفرماید: عجله نکن و بخاطر ترس از فراموشی، زبانت را به حرکت در نیاور، ما خود، آنرا جمع کرده و در سینه ات قرار میدهیم طوریکه هرگز آنرا فراموش نکنی و از یاد نبری. این آیات دلالت بر حافظ قرآن بودن رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و سلم دارند. تفسیر روح البیان جلد 10 صفحه ی 343 ـ تفسیر روح المعانی جلد 10 صفحه ی 343 ـ تفسیر ابی السعود جلد 9 صفحه ی 64

*
قدمت بنای کعبه ی شریفه به دورانی قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام میرسد. بدستور پروردگار عالم، در زیر عرش اعلی و به موازات آن در طبقه ی چهارم آسمان، خانه ای توسط فرشتگان ساخته شد که نام آن «بیت المعمور» است. فرشتگان موظف شدند تا آن خانه را طواف کرده و پروردگار عالم را عبادت نمایند. در هر روز، هفتاد هزار فرشته دور آن طواف کرده و تا روز قیامت دوباره به آنجا باز نمیگردند. سپس خداوند عالم به فرشتگانی که در زمین مشغول خدمت بودند دستور فرمود تا زیر بیت المعمور و به موازات فضای تحتانی آن در زمین، خانه ای بنا کرده و مشغول طواف آن شوند. لذا دو هزار سال قبل از خلقت انسان، فرشتگان خانه ی کعبه را بنا کرده و به عبادت پروردگار عالم پرداختند.

با گذشت زمان و ممر ایام، ساختمانی که فرشتگان بنا کرده بودند، خراب شده و از بین رفت. حضرت آدم علیه السلام از بهشت به روی زمین انداخته شد. بدستور پروردگار عالم، خانه ی کعبه توسط حضرت آدم تجدید بنا شد. پس از سالیان سال، باز خانه ی کعبه بوسیله ی حوادث روزگار رو به ویرانی نهاده و دوباره توسط حضرت شیث علیه السلام (فرزند حضرت آدم) تجدید بنا شد. سپس بسال 1890 قبل از میلاد، بدستور خداوند متعال، بنای کعبه توسط حضرت ابراهیم علیه السلام تجدید شده و موحدین برای طواف آن خانه ی شریفه، فرا خوانده شدند. پس از ویران شدن بنایی که حضرت ابراهیم علیه السلام با حضرت اسماعیل ساخته بود، مدت زمان طولانی بدون مرمت و تجدید بنا همانطور ویرانه متروک ماند تا اینکه توسط طایفه ای بنام «عمالقه» ساختمان کعبه ی شریفه تجدید بنا گردیده و مرمت گشت.

پس از ویران گشتن ساختمان کعبه شریفه که توسط عمالقه تعمیر شده بود، باز دوباره توسط طایفه ای بنام «جُرهم» تجدید بنا شده و آباد گردید. کعبه ی شریفه ای که جرهم بنا کرده بود، پس از گذشت ایام، رو به ویرانی نهاده و پس از سالیان دراز، در زمان جد ششم رسول اکرم صلی الله علیه و سلم «قصی بن کلاب» تجدید بنا گردید. بسال 605 میلادی، بخاطر آتش سوزی پرده های کعبه، دیوارهای آن تَرَک برداشته و بنای آن سست گردید. سپس با آمدن سیل ویرانگری در همان سال، بنای کعبه ی شریفه را از هم گسیخته و دیوارهای آنرا در شرف انهدام قرار داد. قریش با تخریب دیوارهای آن، دوباره کعبه ی شریفه را تجدید بنا کرده و آنرا بسیار محکم و استوار از نو بنیان نهادند.

بسال 64 هجری، ساختمان کعبه ی شریفه توسط عبدالله بن زبیر رضی الله عنهما تخریب و دوباره به همان شکلی که حضرت ابراهیم خلیل الله بنا نهاده بود، ساخته گشت. اما بسال 72 هجری، خلیفه اموی عبدالملک بن مروان، عبدالله بن زبیر را سرکوب کرده و حجاج بن یوسف ثقفی را حاکم و امیر مکه قرار داد. وی بسال 73 هجری ساختمانی که عبدالله بن زبیر ساخته بود، منهدم کرده و به همان شکلی که قبل از آن وجود داشت، ساختمان کعبه ی شریفه را بنا کرد. بنای فعلی کعبه ی شریفه، همان ساختمانی است که حجاج ابن یوسف ثقفی بنا کرده است.

مناسک حج استاد تنگلی

*
وقتی که حضرت ابوبکر رضی الله عنه از حیات خود نا امید گشته و رحلت خود را احساس کردند حضرت عثمان رضی الله عنه را فرا خوانده و عهد نامه ای را به ایشان املاء کردند. در آن عهد نامه حضرت ابوبکر رضی الله عنه به تمامی اصحاب پیامبر گرامی اسلام حضرت عمر را پیشنهاد کرده و اظهار داشته اند که ایشان شایسته ترین افراد برای خلافت مسلمین هستند. هرگاه مسلمین خلافت ایشان را صلاح دانستند وی را به خلافت منصوب کنند و اگر وی را به خلافت صلاح ندیدند میتوانند هر کسی را که در نظر آنها اصلح است انتخاب نمایند. اصحاب نیز پس از بحث و گفتگو و مشورت، همگی به خلافت ایشان نظر مساعد داده و با ایشان بیعت نمودند بدون اینکه اختلاف یا نارضایتی وجود داشته باشد.

*
به عقیده اهل سنت و جماعت، افضل بشر بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم، حضرت ابوبکر صدیق سپس حضرت عمر فاروق سپس حضرت عثمان ذی النورین و بعد حضرت علی کرم الله وجهه میباشد.

*
هنگامی که رسول اکرم صلی الله علیه و سلم رحلت فرمودند همه ی اصحاب آنحضرت در محلی بنام سقیفه بنی ساعده اجتماع کرده و پس از گفتگو و مباحثه و منازعه، به خلافت حضرت ابوبکر رضی الله عنه اجتماع کردند. حضرت علی رضی الله عنه نیز در حضور همه ی اصحاب، با ایشان بیعت نمودند. بدین ترتیب در مورد خلافت ایشان اجماع منعقد گردیده است. پیامبر گرامی اسلام در مدت حیات مبارک خود نه تنها اشاره ای به جانشینی حضرت علی ننموده بلکه بر عکس، به خلافت و جانشینی حضرت ابوبکر و حضرت عمر رضی الله عنهما اشاراتی کرده است آنجا که میفرماید: اقتدوا باللذین من بعدی ابی بکر و عمر عضوا علیها بالنواجد. یعنی به دو نفری که پس از من میایند یعنی ابوبکر و عمر اقتداء کنید و راه و روش آنان را با چنگ و دندان نگه دارید. حضرت علی نیز اگر نص و دلایلی مبنی بر خلافت خود پس از پیامبر وجود داشت قطعا به آن استناد کرده و آن را ارائه میداد و در مقام دفاع از حق خود بر میامد آنچنان که در دفاع از حق خود در مقابل حضرت معاویه صف آرایی کرد. روایت است هنگامی که حضرت علی رضی الله عنه ضربت خورده و در رختخواب افتاده بودند عده ای به آنحضرت گفتند: یا امیر المومنین! آیا برای خود جانشین تعیین نمیکنید؟ حضرت فرمودند: همان طور که پیامبر خدا برای خود جانشین تعیین نکرده و امت را به حال خود واگذاشته اند من نیز امت را به حال خود میگذارم تا خود برای خود خلیفه تعیین نمایند. این روایت گویای آن است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم به هیچ وجه برای خود جانشین انتخاب نکرده و تعیین خلیفه بر عهده ی ملت بوده است. و در یک روایت دیگر از حضرت علی رضی الله عنه آمده است: اگر رسول الله صلی الله علیه و سلم مرا به خلافت تعیین میکردند از جنگ و مبارزه دست بر نمیداشتم تا وقتی که حق خود را باز ستانم. با توجه به انبوه روایتها که همگی دال بر انتصابی نبودن خلافت است، در مییابیم که امر تعیین خلیفه بر عهده ی خود مسلمانان بوده و از سوی پیامبر گرامی اسلام هیچگونه نص و یا روایتی نقل نگردیده است.

*
معاویه پسر ابوسفیان، طبق روایات صحیح، 5 سال قبل از بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم در مکه مکرمه به دنیا آمده است. وی از طایفه ی بزرگ قریش بوده و نسبش هم از طرف پدر و هم از طرف مادر به عبد مناف قریشی میرسد. اکثر مورخان، اسلام آوردن وی را به همراه پدر و مادر و برادرش در روز فتح مکه میدانند. ایشان پس از اظهار اسلام، در جرگه ی یکی از بزرگان و مقربان رسول اکرم صلی الله علیه و سلم در آمد تا جایی که در سلک کاتبان وحی الهی قرار گرفت و این بزرگترین شرف و کرامت وی شمرده میشود. پیامبر مکرم اسلام در حق وی اینچنین دعا فرموده است: خداوندا! علم کتاب و حساب را به معاویه عطا فرما و او را از آتش جهنم محفوظ بدار. پروردگارا ! معاویه را هدایت کننده و هدایت شده قرار ده و او را به سوی حق و حقیقت رهنمون کن و وی را وسیله ای برای هدایت دیگران قرار بده. از جمله خدمات و فتوحات وی میتوان به موارد ذیل اشاره کرد: حمله به قیساریه سال 19 هجری ـ حمله به قبرس با اولین ناو جنگی که توسط خود ایشان طراحی و ساخته شده است بسال 27 هجری ـ فتح جزیره قبرس بسال 28 هجری ـ حمله به مناطق نزدیک قسطنطنیه بسال 32 هجری ـ فتح قلعه های افرنطیه، ملطیه و چند قلعه از قلاع روم بسال 33 هجری ـ فتح سیستان تا کابل و فتوحات بسیاری دیگر. از دیگر خدمات ارزنده ی ایشان، توسعه و گسترش پست، اداره ای که در زمان حضرت عمر رضی الله عنه تاسیس شده بود ، تاسیس اداره ی بایگانی و ثبت اسناد و مدارک به نام «دیوان خاتم»، تالیف کتاب تاریخ گذشتگان، ساخت ناو جنگی که در تاریخ عرب بی نظیر بوده است، تعیین خدمتکار برای کعبه مشرفه، تاسیس اداره آمار و نیز راه اندازی اداره امداد میباشد. حضرت معاویه رضی الله عنه و ارضاه، پس از چهل سال تلاش ارزنده در جهت خدمت به اسلام و مسلمین، در سال شصت هجری بر اثر بیماری، دار فانی را وداع گفت و به سوی معشوق حقیقی شتافت. نماز جنازه اش را «ضحاک بن قیس» اقامه کرده و در بین باب حاجیه و باب الصغیر در قبرستان دمشق دفن گردید. جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به کتاب «معاویه را بهتر بشناسیم ـ ایوب گنجی» مراجعه نمائید.

*
خیر این نظریه کاملا بی پایه و اساس است. بلکه بستن دستها در نماز و در حال قیام، طی حدیثی از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم، برای امت آن حضرت سنت گردیده است.

*
اهل سنت و الجماعت یعنی کسانی که تابع سنت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و پیرو جماعت صحابه رضی الله عنهم هستند. بنابراین به عقیده اهل سنت، ائمه دوازده گانه همگی اهل سنت و الجماعت بوده اند و اهل سنت و الجماعت نیز همگی پیروان آن عزیزان هستند.

*
به طور اختصار باید بگوئیم که اهل سنت در مورد یزید بن معاویه دو نظریه صادر کرده اند: 1ـ عده ای معتقدند که وی به هنگام صدور قتل امام حسین، کافر گردیده و از دایره ی اسلام خارج گردیده است. لذا وی را مورد لعن و نفرین قرار داده و از وی به نیکی یاد نمیکنند. 2ـ نظریه اکثریت اهل سنت این است که ایشان با اینکه حکم قتل امام حسین را صادر کرده است، اما بزرگترین گناهی که وی مرتکب شده اند قتل است که با این گناه هم هیچ کسی از دایره ی اسلام خارج نشده و کافر نمیگردد. لذا وی با آنکه گناهکار است از جمله ی مسلمین محسوب شده و در روز آخرت پس از مجازات و عمل ناشایست خود، به واسطه ی ایمانی که دارد وارد بهشت خواهد شد. والله اعلم

*
معاويه پسر ابو سفيان طبق روايت صحيح 5 سال قبل از بعثت رسول اكرم صلي الله عليه و سلم در مكه به دنيا آمده است. معاويه رضي الله عنه از طايفه معروف قريش ميباشد و نسبش به عبد مناف قريشي ميرسد. معاويه بن ابي سفيان صخر بن حرب بن اميه بن عبد شمس بن عبد مناف القريشي الاموي. اما در مورد كنيه او تمامي مورخين در كتب خويش ابو عبد الرحمن را ثبت كرده اند و با اين كنيه ميان عربها مشهور بوده است. معاويه رضي الله عنه همراه پدر، مادر، و برادرش روز فتح مكه به اسلام مشرف شدند. ولي بعضي از تاريخ نويسان مسلمان شدن ايشان را در عمرة القضا ميدانند اما از ترس پدر و مادرش اسلام خويش را تا روز فتح مكه مخفي كرده است. علامه ابن كثير از خود معاويه رضي الله عنه نقل ميكند كه، روي انه قال: اسلمت يوم عمرة القضا و لكن كتمت اسلامي من ابي الي يوم الفتح. يكي از دلائل مسلمان بودنش قبل از فتح مكه اين است كه ايشان با وجود آنكه يكي از جوانان شجاع و قوي و غيرتمند قريش و پسر سردار قريش در جنگهاي كفار با مسلمانان بود اما در اين جنگها شركت نميكرد و در مقابل رسول الله صلي الله عليه و سلم و يارانش شمشير نميكشيد. معاويه در غزوات بدر، احد، خندق و حديبيه كه از مهمترين غزوات مسلمانان با كفار بود در صف كفار شركت نميكرد. معاويه رضي الله عنه پس از اظهار اسلام خويش در روز فتح مكه در جرگه ي يكي از نزديكان و مقربان رسول الله صلي الله عليه و سلم در آمد تا جائي كه در سلك كاتبان وحي الهي قرار گرفت و اين بزرگترين شرف و كرامت براي او بود كه به جهت آن بسياري از اوقات خويش را در مصاحبت و همراهي رسول اكرم صلي الله عليه و سلم به سر ميبرد. در اين كه معاويه رضي الله عنه يكي از كاتبان وحي بوده هيچ اختلافي وجود ندارد و تمامي مورخين اين را نقل كرده اند ابن كثير ميگويد: ان معاوية يكتب الوحي لرسول الله صلي الله عليه و سلم مع غيره من كتّاب الوحي. مدتي كه معاويه رضي الله عنه در معيت رسول اكرم صلي الله عليه و سلم به سر ميبرد پيامبر صلي الله عليه و سلم بارها براي او دعاي خير نمود و اين حكايت از محبتي دارد كه پيامبر صلي الله عليه وسلم نسبت به ايشان داشته است. اللهم علّم معاويه الكتاب والحساب وقه العذاب. اللهم اجعله هاديا و مهديا و اهده و اهد به. يعني پروردگارا معاويه را هدايت كننده و هدايت شده قرار ده و او را به سوي حق و حقيقت هدايت كن و وسيله هدايت مردم بگردان. حضرت عمر رضي الله عنه همواره سفارش ميكرد كه جز به نيكي از معاويه رضي الله عنه نام نبريد و همچنين ميفرمود: شما از قيصر و كسري و سياست و تدبيرشان تعجب ميكنيد در حالي كه معاويه در ميان شماست و هميشه ميفرمود: معاويه كسري عرب است. حضرت ابن عباس ميفرمايد: هيچ كسي را از معاويه شايسته تر براي حكومت نديده ام. صاحب اسد الغابة از ابن عمر رضي الله عنه روايت ميكند كه: هيچ كس را بعد از رسول شريف تر و بزرگوارتر از معاويه نديده ام. به او گفته شد پس ابوبكر، عمر، عثمان، علي چه؟ جواب داد به خدا قسم آنها همگي از معاويه بهتر هستند و فضيلتشان بيشتر. اما معاويه بزرگوار است. معاويه رضي الله عنه 163 حديث از رسول الله صلي الله عليه و سلم روايت كرده است. اصحابي كه از معاويه رضي الله عنه حديث روايت كرده اند عبارتند از: ابن عباس، ابن عمر، ابن زبير، ابو درداء، جرير بجلي، نعمان بن بشير و از تابعين نيز ابن المسيب، حميد بن عبد الرحمن. حضرت معاويه از گروه مفتيان و علماي صحابه به شمار ميرفت و روزي فردي نزد حضرت ابن عباس رضي الله عنه آمد و سؤالي كرد كه قبلاً از معاويه كرده بود و جواب معاويه را مطرح كرد ابن عباس فرمود به راستي كه معاويه رضي الله عنه فقيه است. حضرت ابن عباس فرمود: معاويه رضي الله عنه همواره همصحبت رسول اكرم صلي الله عليه و سلم بوده پس اشكال گرفتن از ايشان بسيار نابجا و كار غلطي است. به طور اختصار ويژگيها و امتيازات حضرت معاويه رضي الله عنه را ميتوان اينگونه نام برد: 1- صحابي پيامبر 2- قريشي نسب 3- دائي مؤمنين، زيرا خواهرش ام حبيبه همسر پيامبر بود 4- كاتب وحي الهي 5- هادي و مهدي 6- يكي از اهل بهشت 7- حليم و سخي ترين امت 8- راز دار و امين پيامبر 9- بشارت اميري و خلافت از سوي پيامبر 10- امير عادل. از خدمات حضرت معاويه رضي الله عنه ميتوان به توسعه و گسترش اداره پست كه در زمان حضرت عمر رضي الله عنه تأسيس شده بود، اداره بايگاني و ثبت اسناد و مدارك، تأليف كتاب تاريخ گذشتگان، تعيين خدمتكار براي بيت الله، ساختن ناو جنگي، آمار گيري و امداد رساني اشاره كرد. حضرت معاويه رضي الله عنه پس از 40 سال خلافت و اميري در سال 60 هجري قمري بر اثر بيماري از اين جهان فاني رخت سفر را بست و به سوي معشوق حقيقي و محبوب واقعي شتافت. نماز جنازه ي وي را ضحّاك بن قيس اقامه نمود و سپس او را بين باب حاجيه و باب الصغير در دمشق دفن نموده اند. روحش شاد و قرين رحمت الهي باد. در مورد حضرت ابو موسی اشعری نیز بزودی در همین قسمت پاسخ داده خواهد شد.

*
روز غدیر خم، روزی است که آن حضرت به هنگام مراجعت از حجة الوداع، در محلی به نام خم، اجتماع کرده و جهت خاموش ساختن فتنه و آشوبی که بر علیه حضرت علی رضی الله علیه برپا شده بود، خطبه ای ایراد نمودند. ایشان در آن خطبه، مقام و فضیلت حضرت علی را متذکر شده و یاد آمد شدند، شأن و منزلت ایشان بزرگتر از آن است که به خاطر وجود شبهه ای، اینچنین عداوت و دشمنی با او ایجاد شود. آنحضرت در ادامه ی خطبه افزودند: هر کس که من دوست اویم، علی نیز دوست اوست، خداوندا دوستان وی را دوست بدار و دشمنان او را خوار بگردان و ... در آن روز تمامی بزرگان اصحاب حضور داشته و خلفای راشدین، عشره ی مبشره و سایر اصحاب کرام همگی شاهد قضیه بوده، حتی حضرت عمر رضی الله عنه پس از پایان خطبه ی آن حضرت، نزد حضرت علی رضی الله عنه رفته و دوستی وی با پیامبر و تمامی مسلمین را تبریک گفته است. همچنین تمامی بزرگان اصحاب، خلفای راشدین و عشره ی مبشره، همگی این حدیث را روایت کرده و صحت وجود چنین قضیه ای را تأیید نموده اند. لذا واقعه ی غدیر، چیزی نیست که اهل سنت منکر آن باشد. بنابر این نزد اهل سنت و الجماعت واقعه ی غدیر خم، تنها برای برقراری دوستی و مودت بین مسلمین و خاموش ساختن فتنه و آشوبی که احتمال داشت در اواخر عمر مبارک رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و سلم، دامنگیر مسلمین شود، بوده و هیچگونه ارتباطی با جانشینی حضرت علی رضی الله عنه نداشته و ندارد. لذا این روز، نزد اهل سنت و الجماعت عید محسوب نشده و جشن گرفتن آن روز صحیح نمیباشد. اما اهل تشیع معتقد است رسول گرامی اسلام در چنین روزی، حضرت علی رضی الله عنه را به جانشینی خود منصوب کرده و ولی و وصی خود اعلان نموده است. لذا آن روز نزد شیعه یکی از روزهای مهم تاریخی به حساب آمده و از اعیاد اسلامی به شمار می آید.

*
با عرض پوزش از محضر شما دوست عزیز. جواب این سوال را در چندین مرحله بازگو کرده ایم. خواهشمند است در صفحه اول سایت، به قسمت بازدید بقیه ی پرسش و پاسخ مراجعه کرده و از قسمت تاریخی، جواب سوالتان را دریافت نمائید.