*
قضای نمازهای گذشته و خواندن آن، همانند اداء نماز میباشد تنها تفاوت آن در نیت نماز است. مثلا اگر شما خواسته باشید قضای نماز صبح گذشته را بجا آورید اینگونه باید نیت کنید: نویت ان اصلی آخر فجر ادرکت وقته و لم اصله خالصا لله تعالی. یعنی نیت کردم خواندن آخرین نماز صبحی که وقت آن را درک کرده اما نخوانده ام فقط برای خداوند الله اکبر. نیت سایر نمازها نیز بدین شکل است. برای قضای فقط یک نماز فوت شده، حتما باید اذان و اقامه گفته شود. اما اگر شخصی بخواهد قضای نمازهای فوت شده بسیاری را بجا آورد فقط برای اولین نماز خود یک اذان و یک اقامه گفته و برای سایر نمازها گفتن یک اقامه کفایت میکند. شخصی که نمیداند چقدر نمازش فوت شده است، تا وقتی که رضایت قلبی حاصل شود باید قضای نمازهای فوت شده را بجای آورد.