شيخ محمد زاهد سمرقندی قدّس سرّه
شيخ جلال الدين محمد زاهد معروف به «قاضی سمرقندی» و «قاضی نقشبندی» نواده ی دختری يعقوب چرخی و از خلفای بزرگ خواجه عبيدالله احرار بوده و ساليان دراز در سمرقند سکونت داشته و به شغل قضاوت روزگار می گذرانيده است. شيخ محمد قاضی در علوم الهی و شرعی متبحر بوده و کتابی درباره ی فضائل خواجه عبيدالله احرار به نام « سلسه العارفين و تذکره الصديقين فی مناقب شيخ احرار» تأليف کرده است و درباره ی تمسک خود چنين حکايت می کند که وقتی با طلبه ای به نام نعمت الله برای کسب علوم از سمرقند به هرات می رفته و در بين راه به قريه ای بنام «شادمان» می رسند و چند روز در آنجا توقف می کنند. اتفاقاً روزی گذار شيخ عبيدالله بدين قريه افتاده، هر دو به حضورش می روند و مجذوب او می شوند.
شيخ محمد زاهد دوازده سال به خدمت شيخ عبيدالله اشتغال داشته و در سال 936 وفات يافته و زادگاهش در وخش است و «فيض الهی» ماده تاريخ اوست و به قول صاحب هديه العارفين در سال 926 وفات يافته است.