*
ترک سنت شده و نماز وی همراه با کراهت جائز میباشد.

*
صحبت کردن پشت سر یک نفر بدون ذکر نام وی، غیبت محسوب نمیشود. هرگاه هیچگونه قرینه یا اشاره ای مبنی بر مشخص بودن فرد مورد نظر وجود نداشته و حاضرین نیز به شخص مورد نظر پی نبرده و واقف نشوند که آن فرد چه کسی بوده است.

*
در اصطلاح شرع، به محل سکونت دائمی خود «وطن اصلی» گفته شده و به محل سکونت موقت (مثلا شهری که در آن مشغول به کار هستید) «وطن اقامت» اطلاق میگردد. وطن اقامت، وطنی است که شما در آن اقامت 15 روز یا بیشتر را نیت کرده اید. اما با نیت کمتر از 15 روز، شما بهیچوجه مقیم محسوب نشده و مسافر خواهید بود. در فقه احناف، وطن اصلی، وطن اقامت را باطل میکند اما وطن اقامت، وطن اصلی را باطل نمیگرداند. بدین معنی که هرگاه از وطن اقامت به وطن اصلی خود بازگردید، مقیم محسوب شده و نمازهای خود را باید کامل بخوانید. اما هرگاه از وطن اصلی خود به شهر مورد نظر مسافرت نمائید، تا وقتیکه اقامت 15 روزه را نیت نکرده اید مقیم محسوب نشده و باید نمازهای خود را شکسته بخوانید. زیرا با برگشتن به وطن اصلی خود، نیت اقامت قبلی شما باطل شده و میبایست نیت اقامت جدیدی برای این اقامت خود داشته باشید. هرگاه به خاطر اقتضائات شغلی و کاری، به شهر دیگری غیر از زادگاه خود مسافرت کرده و خانه و کاشانه ی خود را بدانجا انتقال داده باشید، شهری که با زادگاه شما حداقل 81 کیلومتر فاصله دارد، در آنصورت وطن اصلی شما، همان شهر محسوب شده و دیگر، زادگاه اصلی و خانه ی پدری شما، وطن اصلی به حساب نمیآید. لذا در صورت برگشتن به خانه ی پدری و زادگاه خود، در صورتیکه اقامت 15 روزه را نیت نکرده باشید، شما مسافر محسوب شده و میبایست کلیه ی نمازهای فرض چهار رکعتی را شکسته بخوانید.

*
جائز و مشروع میباشد.

*
اگر چه در این باره اقوال متعددی وجود دارد اما نظریه ی مختار این است که آنان بدون سؤال و بازخواست، روانه ی بهشت خواهند شد.

*
دوزخ یعنی همان جهنمی است که خداوند متعال در جای جای قرآن کریم از آن نام برده و انسانها را از عذابهای هولناک آن بیم میدهد. عالم برزخ، عالمی فی ما بین حیات دنیوی و حیات اخروی است.

*
اجاره دادن آلات لهو (آلاتیکه بوسیله ی آن، عمل نامشروع و خلاف شرع انجام میشود) و آلات معصیت همچون اجاره ی اسلحه به افراد شرور و باغی و همچنین فروش چنین آلاتی به افراد، در مذهب حنفی مشروع نبوده و مکروه تحریمه میباشد. لذا بازی های کامپیوتری و امثال آن از جمله ی آلات لهو به شمار آمده و به غیر از استفاده ی آن در امر لهو، مصرف دیگری را نیز دارا نمیباشد. لذا نزد امام اعظم ابوحنیفه و شاگردان ایشان حضرت امام ابویوسف و حضرت امام محمد رحمهما الله تعالی، بالاتفاق مکروه تحریمه شناخته شده است. الموسوعة الفقهیة الکویتیة ـ فصل ما یقصد به محرم 212/9

*
به مخلوق زنده و مفکری که از جنس مذکر و مؤنث تشکیل شده انسان و یا بشر گفته میشود. به پدر تمامی این نوع از مخلوقات نیز «آدم» اطلاق میگردد.

*
دادن نفقه و خرجی در زمان عده ی زوجه، رجوع کردن محسوب نمیشود، و همان طور که خودتان نیز بیان داشتید نزدیکی هم صورت نگرفته است. چنانچه شما با اعمالی دیگر مانند: بوسیدن و یا لمس کردن با شهوت و یا با گفتن «من به تو رجوع کردم» و ... رجوع نکرده باشید و ایشان نیز عده اش را گذرانده باشد (در زنانی که حیض میبینند 3 حیض کامل و در زنانی که حیض نمیبینند 3 ماه است)، طلاق رجعی شما تبدیل به بائن شده و چنانچه شما و همسرتان خواستار زندگی مشترک دوباره هستید میبایست دوباره عقد نکاح بینتان جاری شود.

*
بله.

*
خیر

*
انقطاع موقت وحي و يا به عبارتي احتباس وحي امری نیست که همیشه اتفاق افتاده باشد، بلکه در برهه ای از زمان رخ داده و بمدت ده روز و اندی و یا بروایتی پانزده روز نزول وحی متوقف شد. در تفاسیر اهل سنت علل گوناگونی را برای آن ذکر کردند که محتمل ترین آن میتواند این قضیه باشد که وقتی یهود نزد پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم آمد و از سه چیز سؤال کرد (از اصحاب کهف، از ذی القرنین و روح) پیامبر صلی الله علیه و سلم بدون گفتن «ان شاء الله» به ایشان فرموند که بروید و فردا بیایید تا جوابتان را بگویم. حق تعالی نیز بنا به مصلحت و حکمت عالیه ی خویش نزول وحی را متوقف نمود، حتی کفار گفتند: که خدای محمد او را فراموش کرده و او را دشمن خویش دانسته است. پس از این قضیه آیه ی وَلا تَقُولَنَّ لِشَا ىْءٍ إِنِّى فَاعِلٌ ذَالِكَ غَدًا إِلا أَن يَشَآءَ اللَّهُ. که در سوره ی کهف آیه ی 23 آمده است نازل شده و پس از آن آیه ی «ما دعك ربك و ما قلى» ضحی/3، در رد مشرکانی که پیامبر را طعن میکرند، نازل شد. تفسیر روح البیان 10/351

*
مزمل و مدثر تقریبا به یک معنی بوده و «المتلفف بثیابه» یعنی در جامه ی خود پیچیده، ترجمه و تفسیر شده است. تفسیر المنیر للزحیلی 29/ 187

*
از نظر ماتریدیه، قضاء و قدر دارای معانی متفاوتی بوده و هر کدام دارای تعریف خاصی میباشد. از نظر علماء ماتریدیه، قدر اینگونه تعریف شده است: اَلقَدَرُ هُوَ تُحدِیدُ الله تَعَالیَ اَزَلاً کُلَّ مَخلُوقٍ بحَدِّهِ الَّذِی یُوجَدُ عَلَیهِ مِن حُسنٍ وَ قُبح وَ نَفعٍ وَ ضَرٍ اِلیَ غَیر ذَلِکَ. مختصر الحصون الحمیدیه صفحه 63. قدر یعنی تقدیر و تعیین الهی، هر آنچه را که در مخلوقات خواهد بود. بعبارتی دیگر خداوند متعال در ازل، قبل از اینکه موجودی را خلق کند، همه ی مخلوقات اولین و آخرین آنرا با تمام صفات و کیفیات و چگونگی آن دانسته و همه ی آنرا در لوح محفوظ مکتوب نموده است. این دانستن الهی و تعیین چگونگی وضعیت مخلوقات توسط پروردگار عالم، قدر الهی نام دارد که جزو یکی از اصول اعتقادات ما اهل سنت و الجماعت میباشد.
قضاء نیز بوقوع پیوستن همه ی آنچه که خداوند متعال در ازل دانسته و در لوح محفوظ مکتوب نموده است. بعبارتی دیگر بوجود آمدن و بوقوع پیوستن قدر الهی، قضاء نام دارد. لذا علماء ماتریدیه قضاء را اینگونه تعریف نموده است: اِیجاَدُ اللهِ تَعاَلی الاَشَیاَءَ عَلَی وِفقِ عِلمِهِ وَ تَقدِیرِهِ لَهَا فَی الاَزَلِ. یعنی قضاء به بوجود آوردن خداوند، همه آن چیزی را که در ازل تعیین و تقدیر نموده است، اطلاق میگردد.
لازم به ذکر است که اشعریه قضاء و قدر را به عکس تعریف ماتریدیه بیان نموده اند. بدین معنی که تعریف قضاء در ماتریدیه، عیناً تعریف قدر در اشعریه بوده و تعریف قدر نزد ماتریدیه، تعریف قضاء نزد اشعریه میباشد . العقیده الطحاویه صفحه 27 ـ مختصر الحصون الحمیدیه صفحه 63.

*
حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم در یک حدیثی فرموده اند: «اِذَا صَلَّیتُم عَلَیَّ فَقُولُوا: اَللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الاُمِیِّ وَ عَلَی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلَی اِبرَاهِیمَ وَ عَلَی آلِ اِبرَاهِیمَ وَ بَارِک عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الاُمُیِّ وَ عَلَی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلَی اِبرَاهیِمَ وَ عَلَی آلِ اِبرَاهِیمَ اِنَّکَ حَمِیدٌ مَّجِیدٌ» یعنی هر گاه خواستید برای من صلوات بفرستید، اینچنین صلوات بگوئید. لذا بهترین صلوات، صلواتی است که خود آنحضرت آنرا بیان نموده اند.

*
معامله ی اسکناس با واحد پول متفاوت مثلاً دلار در برابر تومان ایرانی، هرگاه به صورت نقد به نقد از سوی طرفین باشد، متفاضل بودن یک طرف نسبت به طرف مقابل هیچگونه مشکلی ایجاد نکرده و معامله، معامله ی مشروع و جائز میباشد؛ هرگاه هر دو طرف معامله پول خود را در همان مجلس عقد تحویل گیرند. اما اگر یک طرف نسیه باشد؛ در اینصورت این معامله نیز از جمله ی ربای نسیه محسوب شده و طبق اصول فقه احناف معامله ی نامشروع و حرام شناخته میشود. (لازم به ذکر است که منظور از نسیه، نسیه در مجلس عقد بوده و لازم نیست برای آن مدت های مدیدی در نظر گرفته شود. به همان اندازه که در مجلس عقد تحویل داده نشود نسیه بوده و حکم نسیه را بخود میگیرد)

*
نذر یعنی واجب کردن چیزی را که قبلا هیچگونه لزومی برای اداء آن وجود نداشته است. برای صحت نذر، فقهاء احناف شرایطی را ذکر کرده اند که در اینجا به طور خلاصه ذکر میکنیم: 1ـ منذور در حد ذات خود ممکن باید باشد. لذا نذر روزه گرفتن دیروز و یا اعتکاف روز قبل صحیح نمیباشد. 2ـ منذور در ذات خود نباید معصیت باشد. لذا اگر نذر کند که یک نفر را به قتل برساند و یا زنا کرده و شراب بنوشد، یمین محسوب شده و با حانث شدن کفارت واجب میگردد. در اینگونه نذرها، وفا به نذر لازم نمیباشد. 3ـ منذور باید عبادت مقصوده باشد. لذا هرگاه به عیادت مریضی نذر کند و یا تشییع جنازه، بناء مسجد و یا جشن مولد النبی نذر نماید، نذر وی منعقد نمیگردد. 4ـ منذور قبل از نذر در ذمه ی وی واجب نباشد. لذا شخصیکه حج تمتع بر وی واجب گردیده است، نذر کند که یک بار حج تمتع انجام دهد، نذر وی منعقد نمیشود. 5ـ از جنس منذور یک عبادت واجبه باید موجود باشد. لذا هرگاه نذر به دخول مسجد کرده و یا به تشییع جنازه ای نذر نماید، نذر وی منعقد نمیگردد. 6ـ نذر وی نباید از آنچه وی مالک است، بیشتر باشد. لذا اگر دارای ملکی به ارزش 100 تومان (مثلاً) باشد و وی به دادن صدقه 1000 تومان نذر کند، فقط دادن 100 تومان واجب گردیده و ما بقی لغو میگردد. در صورت تحقق همه ی این شرایط مذکوره، وفا به نذر واجب بوده و میبایست شخص هر چه سریعتر نسبت به وفاء آن اقدام نماید. لزوم الاقتصاد فی العمل و الاعتقاد/117.

*
محض داخل شدن سگ به آب، آن را نجس نمیگرداند مادامی که دهانش را به آن آب نزده باشد و یا داخل آن نجاست نکرده باشد.

*
هر چقدر هم که مشکل شما بزرگ باشد مجاز به انجام فعل حرام نخواهید بود. رعایت دستورات شرع و اطاعت از اوامر الهی و اجناب از نواهی خداوند از جمله ی وظایف ما بندگان میباشد.

*
قسم و سوگند شما زمانی منعقد میشود که آن را بر زبان خود جاری سازید در غیر اینصورت هیچ چیزی بر ذمه ی شما واجب نمیگردد.